Agata Harz muzyka

KSIĘŻYC

Grupa działała w latach 1991-96. Po długiej przerwie powróciła do grania jesienią 2014 koncertem na Festiwalu Unsound w Krakowie.

 

Twórczość grupy łączy ducha muzyki dawnej i współczesnej. Bez mała średniowieczne brzmienie o słowiańskich korzeniach miesza się z estetyką minimalistyczną i elementami eksperymentów wokalnych XX wieku. Alchemiczne zestawienie tych składowych przynosi w efekcie oryginalną, zapierającą dech muzykę, delikatną i złowieszczą zarazem, zaś surrealistycznie baśniowe teksty stanowią esencję piękna i smutku z domieszką szaleństwa.

Mark Harwood, Penultimate Press, 2013

 

To co stanowi o sile projektu, to też niezwykle obrazowe teksty, pełne metafor, niedopowiedziane, żeby nie powiedzieć- hermetyczne.

Andżelika Kaczorowska, lineout.pl, 2014

 

Wyobraźnia pracuje na pełnych obrotach podczas każdej próby wizualizacji tego, co dane jest nam słyszeć. I jest to niewymownie satysfakcjonujące.

musicalbox.pl, 2014

 

Świat tekstów KSIĘŻYCA, mimo że opisany skąpo odliczanymi słowami jest bardzo poetycki i niezwykle sugestywny. Przypomina obrazy Witolda Wojtkiewicza.

Wojcek Czern, Obuh Records, 1996

 

Trudno oprzeć się urokowi Księżyca, który odsyła nas do podświadomości, rodzącej fantasmagorie naszych pierwotnych lęków i namiętności. Który swą zagadkowością podsyca naszą ciekawską naturę.

Bartosz Nowicki, Wycie do Księżyca, 1uchem1okiem.blogspot.com, 2014

 

To jest muzyka, która urodziła się i funkcjonuje poza sceną i czasem. W 1996 brzmiała równie niemodnie jak i teraz. Dzisiaj brzmi równie aktualnie, jak wtedy.

Jarek Szubrycht, “T-mobile music”, 2014

 

Jakiekolwiek próby przyporządkowania tej muzyki do określonego nurtu są z góry skazane na niepowodzenie. 

Darek Anaszko, „M/I Magazyn”, 2014

 

Rzecz bardzo skromna, ale uderzająca całą swoją skromnością w samo serce. 

Przemek Etamski, Księżyc i Alan Lomax, nowamuzyka.pl, 2013

 

A ravishing shows presented by the group Księżyc (Moon). While circling around chain swings, two vocalists imitated children’s backyard calls. This gradually modified sound matter slowly changed into singing. Then the juvenile rites returned, with swinging, singing and accompanying clarinet and visual actions with text.

Grzegorz Borkowski, In the circle of the square, “Exit” 1992

 

This is offset with Casio synth and various acoustic instruments playing something like Systems Music (Systems Music is somewhat repetitive with complex interlocking parts.) The music would not have sounded out of place in NYC in the mid-80s. The whole thing has a folkish homemade feel which make it appear both very fragile and out of time. Swill Radio

 

Księżyc’s album is a miraculous collection of eldritch canticles to be listened to and FELT more than analyzed and contextualized. It is both the knife that cuts and the balm that heals. Eventually, one doesn’t know if one is being cut or healed. Whichever the case, the band’s uncanny incantations are undoubtedly capable of penetrating subcutaneously. Allow them to. Do. Be somewhat afraid, yes; but trust in the benevolence of these troubadours.

boredwolves.org